De ontwikkelingen op het gebied van elektrische voertuigen is wereldwijd in volle gang. Dit wordt gemotiveerd door andere de klimaatdoelen voor reductie van CO2 en het verbeteren van de leefbaarheid in steden door afname van luchtvervuiling zoals NOx en fijnstof. Deze massale industriële omschakeling brengt een verschuiving met zich mee van een brandstofintensief energie systeem naar een materiaalintensief energie systeem. Wij hebben een gesubsidueerd onderzoek gedaan naar de repareerbaarheid van hybride batterijen om zodoende de gebruik fase te verlengen.

Er is specifiek onderzoek gedaan naar hybride batterijen die gebruik maken van Nikkel-MetaalHydride (NiMH) cellen. Deze hybride batterijen zijn onder andere te vinden in de Toyota Prius en Honda Civic. Uit het onderzoek blijkt dat de toegepaste laad- en ontlaadstrategie in deze voertuigen (shallow Depth of Discharge) als voordeel heeft dat de maximale laad en ontlaadcycli wordt verhoogd maar als nadeel dat de elektromateriaal structureel kan veranderen. Met andere woorden betekent dit dat de capaciteit (vroegtijdig) achteruit gaat en dat er een onbalans in de pack kan ontstaan.